Ik heb voor mijn kinderen een prachtig schilderij gemaakt met een kunstenaar uit Curaçao via stichting kunstwens.
Op het moment dat ik hoorde dat ik uitgezaaide darmkanker had en net een beetje hersteld was van twee zware operaties, zei mijn moeder: “je moet weg. Je moet weggaan met je gezin en lang op vakantie gaan, het leven vieren”. En ze had gelijk. Om die reden zijn wij in 2023 voor 6 weken vertrokken naar Bonaire en Curaçao.
In het nationaal park van Bonaire was er een kleine grijze flamingo (in het Papiaments chogogo) die los stond van alle prachtige roze flamingo’s. En iedere keer als een roze flamingo naar de kleine chogogo toeging, viel de kleine uit. En zo is bij ons thuis het koosnaampje de kleine chagrijnige chogogo geboren als één van onze kinderen weer eens loopt te mopperen (met name Fedde, maar dat vindt hij niet leuk om te horen).
Samen met Elijah heb ik de unieke gelegenheid gekregen de kleine chagrijnige chogogo te schilderen. In een klein appartement 3 hoog in Den Haag ging het allemaal gebeuren. Elajiah’s huis zag eruit als een waar kunstwerk; overal schilderijen en muurschilderingen op de wanden. In het midden stond de ezel en het canvas als klaar. Na een spoedcursus verf mocht ik aan de slag (dit was voor mij de eerste keer in mijn leven dat ik ging schilderen, en dan bedoel ik dus niet de talloze keren dat ik de muren van ons huis geschilderd heb). Als een echte leraar legde Elijah me geduldig uit hoe je de basis legt voor lucht, strand en zee. En daarna hoe je vanaf een internet foto een flamingo schildert. Tussendoor heeft hij heerlijk staan koken voor me. Na het eten moest mijn schilderij tot leven komen, met golven in de zee, schaduwen en palmbomen. Moe maar voldoen keek ik naar het eindresultaat en naar mijn meester. Niet slecht voor mijn eerste schilderij.
De kleine chagrijnige chogogo komt bij ons in de woonkamer te hangen. Een unieke vastlegging van een bijzonder gezinsmoment samen.
Dank je wel Elajiah en dank je wel stichting kunstwens voor deze mogelijkheid.